Glata
Fornnordisk Ordbok - glata
Betydelsen av det fornnordiska ordet "glata"
Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:
- glata
- að, (the old pres. glatir, K. Þ. K. 66, Sks. 700; mod. glatar), with dat. to destroy, slay; at glata manndráps-mönnum, Hom. 43, Stj. 643; ella mun ek g. þér, 656 B. 4: with acc. a Latinism, 673. 55, Mar. passim: to ruin, esp. in mod. sense, glata önd ok líkama, Blas. 48: to lose, til þeirra óðala er nú glatar hann, Sks. 512; þá glatisk þau auðæfi fyrir honum, 700; hverfr fé þat eðr glatizt á annan veg, K. Þ. K. 66; ef maðr finnr fjárhlut manns ok hefir eigandi glatað, Gþl. 546; görla þú nem ok glata (imperat.) eigi, Sl. 32.
Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᚴᛚᛅᛏᛅ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar
Förkortningar som används:
- acc.
- accusative.
- dat.
- dative.
- esp.
- especially.
- imperat.
- imperative.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- pres.
- present.
Verk & författare citerade:
- Blas.
- Blasius Saga. (F. III.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Sl.
- Sólarljóð. (A. III.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)