Kljúfa

Fornnordisk Ordbok - kljúfa

Betydelsen av det fornnordiska ordet "kljúfa"

Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:

Fornnordiskt ord kljúfa kan betyda:kljúfa

kljúfa
prtS. klýf; pret. klauf, klauft (klaufst), klauf, pl. klufu; subj. klyfi; part. klofinn; [A. S. cleôfan; Engl cleave; O. H. G. chlioban; mid. H. G. klieben; Dan. klöve; Swed. klyfva]:—to cleave, split; hann hjó á skjöld Rúts ok klauf allan niðr, Nj. 95; elda er rétt at göra ok k. torf til, K. Þ. K. 88; ætluðu at flá hann kvikan ok klufu svörðinn í höfðinu, FmS. vii. 227; era sem kolvið kljúfi, karl sá er vegr at jarli, viii. (in a verse); eða ek klyf þik í herðar niðr, Nj. 185; kom í höfuðit ok klauf ofan í jaxlana, 144; skildir ‘ro klofnir, cloven, cleft, Vsp. 46: metaph. to split, ek klýf ór þessum sex greinir ins fjórða tigar, Skálda 162.
kljúfa
II. reflex., þar at sem björgin kljúfask, are cleft, branch out, Finnb. 242.
kljúfa
2. recipr., þó at þeir klyfisk í herðar niðr, FaS. i. 404.
kljúfa
3. part. klofinn, as adj. cloven; langt upp klofinn, i. e. long-legged, Bárð. 165.

Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᚴᛚᛁᚢᚠᛅ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar

Förkortningar som används:

A. S.
Anglo-Saxon.
Dan.
Danish.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
l.
line.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
mid. H. G.
middle High German.
n.
neuter.
O. H. G.
Old High German.
part.
participle.
pl.
plural.
pret.
preterite.
S.
Saga.
subj.
subjunctive.
Swed.
Swedish.
reflex.
retlexive.
pr.
proper, properly.
recipr.
reciprocally.
adj.
adjective.
i. e.
id est.

Verk & författare citerade:

Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
K. Þ. K.
Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Skálda
Skálda. (H. I.)
Vsp.
Völuspá. (A. I.)
Finnb.
Finnboga Saga. (D. V.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Bárð.
Bárðar Saga. (D. V.)
➞ Se alla verk som citeras i ordboken

Back