Kljúfa
Norrøn Ordbok - kljúfa
Betydning av det norrøne ordet "kljúfa"
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
Det norrøne ordet kljúfa kan bety:kljúfa
- kljúfa
- prtS. klýf; pret. klauf, klauft (klaufst), klauf, pl. klufu; subj. klyfi; part. klofinn; [A. S. cleôfan; Engl cleave; O. H. G. chlioban; mid. H. G. klieben; Dan. klöve; Swed. klyfva]:—to cleave, split; hann hjó á skjöld Rúts ok klauf allan niðr, Nj. 95; elda er rétt at göra ok k. torf til, K. Þ. K. 88; ætluðu at flá hann kvikan ok klufu svörðinn í höfðinu, FmS. vii. 227; era sem kolvið kljúfi, karl sá er vegr at jarli, viii. (in a verse); eða ek klyf þik í herðar niðr, Nj. 185; kom í höfuðit ok klauf ofan í jaxlana, 144; skildir ‘ro klofnir, cloven, cleft, Vsp. 46: metaph. to split, ek klýf ór þessum sex greinir ins fjórða tigar, Skálda 162.
- kljúfa
- II. reflex., þar at sem björgin kljúfask, are cleft, branch out, Finnb. 242.
- kljúfa
- 2. recipr., þó at þeir klyfisk í herðar niðr, FaS. i. 404.
- kljúfa
- 3. part. klofinn, as adj. cloven; langt upp klofinn, i. e. long-legged, Bárð. 165.
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚴᛚᛁᚢᚠᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Forkortelser brukt:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Dan.
- Danish.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- l.
- line.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- mid. H. G.
- middle High German.
- n.
- neuter.
- O. H. G.
- Old High German.
- part.
- participle.
- pl.
- plural.
- pret.
- preterite.
- S.
- Saga.
- subj.
- subjunctive.
- Swed.
- Swedish.
- reflex.
- retlexive.
- pr.
- proper, properly.
- recipr.
- reciprocally.
- adj.
- adjective.
- i. e.
- id est.
Siterte verk og forfattere:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Skálda
- Skálda. (H. I.)
- Vsp.
- Völuspá. (A. I.)
- Finnb.
- Finnboga Saga. (D. V.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Bárð.
- Bárðar Saga. (D. V.)