Lýja

Fornnordisk Ordbok - lýja

Betydelsen av det fornnordiska ordet "lýja"

Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:

Fornnordiskt ord lýja kan betyda:lýja

lýja
pres. lý, lýr; pret. lúði; part. lúinn (lúiðr?):—to beat soft, thrash; hann lýr ok lemr, Stj. 95; hann lagði steininn niðr fyrir smiðju-dyrum, ok lúði þar við járn síðan, to forge iron with a sledge-hammer, Eg. 142; lýja líkam sinn, to chastise one’s body, Stj. 395; hón lýstr hann með trénu, svá at hón lýr (Ed. wrongly glýr) alla höndina, strikes him (on the wrist) with a cudgel and disables his band, Gísl. 156: metaph., lýr hann (acc.) sóttin, ok deyr hann, Fs. 195.
lýja
II. reflex. to become benumbed by a blow, of a limb; ok varð mikit högg svá at lúðisk undir, ok brotnuðu rifin, Korm. 212.
lýja
2. to be worn, exhausted; tóku menn at lýjask mjök á erfiði, Grett. 95; þá tók Haraldr konungr at eldask mjök ok lýjask, Eg. 171.
lýja
III. part. lúinn, worn, bruised; vóru ok árar mjök lúnar, the oars were much worn by pulling, Bárð. 169; hann brytr upp gólfit er áðr var laust ok lúit, Bs. i. 198:—weary, exhausted, var lúinn hestr hans mjök, Bárð. 171; hann verðr ok lúinn, ferr undir eina eik ok hvílisk þar, Fas. i. 131.

Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᛚᚢᛁᛅ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar

Förkortningar som används:

acc.
accusative.
l.
line.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
part.
participle.
pres.
present.
pret.
preterite.
m.
masculine.
reflex.
retlexive.

Verk & författare citerade:

Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
Gísl.
Gísla Saga. (D. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Korm.
Kormaks Saga. (D. II.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Bárð.
Bárðar Saga. (D. V.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
➞ Se alla verk som citeras i ordboken

Back