Lýja

Betydning av det norrøne ordet "lýja"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet lýja kan bety:lýja

lýja

pres. lý, lýr; pret. lúði; part. lúinn (lúiðr?):—to beat soft, thrash; hann lýr ok lemr, Stj. 95; hann lagði steininn niðr fyrir smiðju-dyrum, ok lúði þar við járn síðan, to forge iron with a sledge-hammer, Eg. 142; lýja líkam sinn, to chastise one’s body, Stj. 395; hón lýstr hann með trénu, svá at hón lýr (Ed. wrongly glýr) alla höndina, strikes him (on the wrist) with a cudgel and disables his band, Gísl. 156: metaph., lýr hann (acc.) sóttin, ok deyr hann, Fs. 195.

lýja

II. reflex. to become benumbed by a blow, of a limb; ok varð mikit högg svá at lúðisk undir, ok brotnuðu rifin, Korm. 212.

lýja

2. to be worn, exhausted; tóku menn at lýjask mjök á erfiði, Grett. 95; þá tók Haraldr konungr at eldask mjök ok lýjask, Eg. 171.

lýja

III. part. lúinn, worn, bruised; vóru ok árar mjök lúnar, the oars were much worn by pulling, Bárð. 169; hann brytr upp gólfit er áðr var laust ok lúit, Bs. i. 198:—weary, exhausted, var lúinn hestr hans mjök, Bárð. 171; hann verðr ok lúinn, ferr undir eina eik ok hvílisk þar, Fas. i. 131.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᛚᚢᛁᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger