1 METTA
að, [matr], to fill with food; Jesus mettar fjórar þúsundir manna, Icel. Almanack for the 7th Sunday after Trinity, and passim in mod. usage: reflex. mettask, to eat one’s fill.
2 METTA
II. in old writers chiefly in the part. mettr, having eaten one’s fill; having done; þveginn ok m., Hm. 60; ok er Egill var m., Eg. 566; þá var Flosi m., ok af borit af borðinu, Nj. 176; görðu þeir þá eld ok matbjuggu, en er þeir vóru mettir, Fms. i. 9, 209, ix. 353, Glúm. 357, Fs. 105, Eb. 20; en þeir neyttu ok urðu mettir, Mark viii. 8.