Velta
Fornnordisk Ordbok - velta
Betydelsen av det fornnordiska ordet "velta"
Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:
Fornnordiskt ord velta kan betyda:velta
- velta
- 1. t, a causal to the preceding; in Runic inscriptions it is spelt ‘elta’ or ‘ailta,’ Rafn 188, 194 (see rati); [Ulf. valtjan = κυλίνδειν; A. S. wæltan; Germ. wälzen; Dan. vælte; see valtr]:—to roll, set rolling, a stone or the like, with dat.; velta búkum frá fótum jarli, Fb. i. 495; velta grjóti, GS. 12; velta torfi, Grág. ii. 266; v. steini, n. G. L. ii. 122; steininum hafði velt verið af gröfinni, Luke xxiv. 2; þeir veltu honum, Eb. 115 new Ed.: impers., því næst velti (því), then she capsized, FmS. ix. 320.
- velta
- II. reflex. to turn oneself, rotate; sól veltisk um átta ættir, SkS.; hann veltisk inn yfir þresköldinn, Fb. ii. 382; hestrinn veltisk um tólf sinnum, the horse rolled itself over, Hrafn. 6; sumir hestar höfðu velzt, Grett. 29 new Ed.
- velta
- 2. the phrase, veltask ór konungdómi, jarldómi, to roll oneself from kingdom to earldom, to descend from a higher to a lower estate, e. g. from king to earl, or from earl to thane, FmS. i. 195, Eg. 7; Hallaðr, sá veltisk ór jarldómi í Orkneyjum, Landn. 260; veltisk hann þá ór jarldómi ok tók hölds rétt, Hkr. i. 104; the phrase is borrowed from the symbolic act, for which see Har. S. Hárf. ch. 8.
- velta
- 2. u, f. the state of being valtr.
- velta
- 2. in the phrase, hafa mikið í veltunni, to have much in circulation, rolling, of money.
Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᚢᛁᛚᛏᛅ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar
Liknande poster:
Förkortningar som används:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- Dan.
- Danish.
- dat.
- dative.
- f.
- feminine.
- Germ.
- German.
- impers.
- impersonal.
- L.
- Linnæus.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- pers.
- person.
- S.
- Saga.
- Ulf.
- Ulfilas.
- v.
- vide.
- reflex.
- retlexive.
- ch.
- chapter.
- e. g.
- exempli gratia.
Verk & författare citerade:
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Gs.
- Grótta-söngr. (A. II.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Hrafn.
- Hrafnkels Saga. (D. II.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)