Vördr

Fornnordisk Ordbok - vördr

Betydelsen av det fornnordiska ordet "vördr" (eller vǫrdr)

Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:

Fornnordiskt ord vördr kan betyda:vördr

vördr (vǫrdr)
m., gen. varðar, dat. verði, pl. verðir, acc. vörðu (mod. verði); [varða; Ulf. wards, in daura-wards = θυρωρός, and wardia = κουστωδία, Matth. xxvii. 65; A. S. weard; Engl. ward, warden; Germ. wart]:—a warden, warder, Lat. custos; vörðr goða, of Heimdal, Gm.; hann hafði fengit njósn hvar verðir þeirra vóru, FmS. viii. 354: myrkvastofu-vörðr. Post. 645. 89, Stj. 200; Heimdalr, hann er vörðr goða, Edda; vita-vörðr, hús-vörðr, dyra-vörðr, land-vörðr. qq. v.
vördr (vǫrdr)
2. a guard, watch and ward, Lat. custodia; ganga á vörðinn, Eg. 88; ef hundr er bundinn til varðar, Grág. ii. 119; halda vörð, i. 32 (varð-hald); hafa vörðu á e-m, of a prisoner, FaS. ii. 230; svá mikla vörð(u) hélt hann á þeim, iii. 529; gefa vörð móti e-u, to give ward, protect, SkS. 300 B; veita e-u vörð, to keep, take care of, Grág. ii. 409 (hence varð-veita, q. v.)

Ortografi: Cleasby & Vigfussons bok använde bokstaven ö för att representera den ursprungliga fornnordiska vokalen ǫ. Därför kan vördr vara mer korrekt skrivet som vǫrdr.

Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᚢᚢᚱᛏᚱ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar

Förkortningar som används:

acc.
accusative.
A. S.
Anglo-Saxon.
dat.
dative.
Engl.
English.
f.
feminine.
gen.
genitive.
Germ.
German.
gl.
glossary.
l.
line.
Lat.
Latin.
m.
masculine.
mod.
modern.
n.
neuter.
pl.
plural.
q. v.
quod vide.
S.
Saga.
Ulf.
Ulfilas.
v.
vide.

Verk & författare citerade:

Edda
Edda. (C. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Gm.
Grímnis-mál. (A. I.)
Post.
Postula Sögur. (F. III.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
➞ Se alla verk som citeras i ordboken

Back