Órar

Old Norse Dictionary - órar

Meaning of Old Norse word "órar"

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

Old Norse word órar can mean:órar

órar
f. pl., in mod. usage masc. pl. [cp. ærr = insane] fits of madness; þegar tók af honum órarnar er Davíð lék hörpuna, Stj. 467; mæla órar, to talk wildly, Mar. 1071; segi ek yðr satt, at hón bar eigi óra í augum, Bs. i. 204; hann varð ærr ok sagði í órunum (in fits of delirium) hvat þeir höfðu gört, Magn. 522; hann görði sér órar (feigned insanity) ok lét sem hann félli í brottfall, Landn. (Hb.) 215; af órum ok vitleysi, Stj. 467; höfuð-órar (q. v.), delirium.
órar
2. wild fancies, frolics; trúir þú þegar á órar þær, er sá maðr ferr með, Ó. H. 107; þessum mun ek við bregða Áslaugar órunum, Fas. i. 257: wild pranks, mad freaks, órar (ravings) eru úrækðir órar (our), Skálda 162; ærsli og órar; þat er ok óronum næst (there will be mad doings) er veslu batnar, Al. 4; draum-órar, wild dream-fancies.
órar
COMPDS: órabelgr, óraferð, óramaðr, óramál, óravegr, óraverk.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚢᚱᛅᚱ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Abbreviations used:

cp.
compare.
f.
feminine.
l.
line.
m.
masculine.
masc.
masculine.
mod.
modern.
n.
neuter.
pl.
plural.
q. v.
quod vide.
v.
vide.

Works & Authors cited:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Hb.
Hauks-bók. (H. IV.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Magn.
Magnús Saga jarls. (E. II.)
Mar.
Maríu Saga. (F. III.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Al.
Alexanders Saga. (G. I.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Skálda
Skálda. (H. I.)
➞ See all works cited in the dictionary

Back