Órar

Fornnordisk Ordbok - órar

Betydelsen av det fornnordiska ordet "órar"

Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:

Fornnordiskt ord órar kan betyda:órar

órar
f. pl., in mod. usage masc. pl. [cp. ærr = insane] fits of madness; þegar tók af honum órarnar er Davíð lék hörpuna, Stj. 467; mæla órar, to talk wildly, Mar. 1071; segi ek yðr satt, at hón bar eigi óra í augum, Bs. i. 204; hann varð ærr ok sagði í órunum (in fits of delirium) hvat þeir höfðu gört, Magn. 522; hann görði sér órar (feigned insanity) ok lét sem hann félli í brottfall, Landn. (Hb.) 215; af órum ok vitleysi, Stj. 467; höfuð-órar (q. v.), delirium.
órar
2. wild fancies, frolics; trúir þú þegar á órar þær, er sá maðr ferr með, Ó. H. 107; þessum mun ek við bregða Áslaugar órunum, Fas. i. 257: wild pranks, mad freaks, órar (ravings) eru úrækðir órar (our), Skálda 162; ærsli og órar; þat er ok óronum næst (there will be mad doings) er veslu batnar, Al. 4; draum-órar, wild dream-fancies.
órar
COMPDS: órabelgr, óraferð, óramaðr, óramál, óravegr, óraverk.

Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᚢᚱᛅᚱ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar

Förkortningar som används:

cp.
compare.
f.
feminine.
l.
line.
m.
masculine.
masc.
masculine.
mod.
modern.
n.
neuter.
pl.
plural.
q. v.
quod vide.
v.
vide.

Verk & författare citerade:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Hb.
Hauks-bók. (H. IV.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Magn.
Magnús Saga jarls. (E. II.)
Mar.
Maríu Saga. (F. III.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Al.
Alexanders Saga. (G. I.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Skálda
Skálda. (H. I.)
➞ Se alla verk som citeras i ordboken

Back