Þrá

Old Norse Dictionary - þrá

Meaning of Old Norse word "þrá"

As defined by the Cleasby & Vigfusson Old Norse to English dictionary:

Old Norse word þrá can mean:þrá

þrá
1. n. a throe, hard struggle, obstinacy; en ef menn vilja þrá sitt til leggja, ok vilja heldr vera í banni en lausn taka, H. E. i. 238; ef hann stendr í því með þrái, 232; ef þú staðfestisk í þinu þrái, Stj. 285; Rafn harðnaði í sínu þrái við biskup, BS. i. 761.
þrá
2. the phrase, í þrá, in defiance of; görði þat hverr í þrá öðrum, in spite of, in defiance of one another, Sturl. ii. 12; honum þótti þat mann-skaði mikill, ok mjök gört í þrá sér, and in his despite, in order to thwart him, Ó. H. 94; ganga á þrá, to veer round and become contrary, of wind; því næst gékk veðr á þrá, ok rak þá inn aptr undir Niðarhólm, FmS. ii. 207.
þrá
2. f. [þreyja], a throe, pang, longing; mikilliga þrá eðr helstríð, Stj. 38; böl er beggja þrá, LS. 59; ljótar nornir skópu oss langa þrá, Skv. 3. 7; leggja þrár á e-t, to yearn after a thing, Flóv. 77; þrár hafðar er hefi til þins gamans, Fsm. 50; margr fær þrá fyrir litla stundar-fýsn, Mag.
þrá
B. [A. S. þreâ or þreow, in lic-þrowere = a leper; cp. A. S. þrower, a martyr], rottenness, decay; in iík-þrá, ‘body-decay,’ leprosy.

Possible runic inscription in Younger Futhark:ᚦᚱᛅ
Younger Futhark runes were used from 8th to 12th centuries in Scandinavia and their overseas settlements

Similar entries:

Abbreviations used:

n.
neuter.
l.
line.
f.
feminine.
m.
masculine.
v.
vide.
A. S.
Anglo-Saxon.
cp.
compare.
S.
Saga.

Works & Authors cited:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
H. E.
Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
Flóv.
Flóvents Saga. (G. II.)
Fsm.
Fjölsvinns-mál. (A. II.)
Ls.
Loka-senna. (A. I.)
Mag.
Magus Saga. (G. II.)
Skv.
Sigurðar-kviða. (A. II.)
➞ See all works cited in the dictionary

Back