1 GIN
n. [A. S. gin], the mouth (Germ. rachen) of beasts, Edda 42, Al. 37, Fms. vi. 165; ulfs-gin, Bs. i. (in a verse), passim.
2 GIN
COMPDS: ginfaxi, ginfjara, ginkefli, ginkeyptr, ginklofi, ginljótr.
加载中...
古诺尔斯语词典条目