Hel

古诺尔斯语词典 - hel

古诺尔斯语单词“hel”的含义

根据Cleasby & Vigfusson古诺尔斯语到英语词典定义：

古诺尔斯语单词 hel 可以表示：hel

hel: f., gen. heljar, dat. helju or hel (less correct); a nom. helja never occurs in old writers, although a gen. helju is used in the mod. phrase, milli heims ok helju (old and better heljar); [Ulf. halja = αδης, Matth. xi. 23, Luke xvi. 23, 1 Cor. xv. 55; A. S. and Engl. hell; Hel. and O. H. G. hellia; Germ. hölle; cp. Dan. i hjel]:—the abode of the dead:

hel: 1. in a heathen sense answering to the Greek Hades, and distinguished from Valhalla; í Helju, Alm. 15, 19, 21, 27, 33; til Heljar, Skm. 27, Vtkv. 6, Vþm. 43; ok létta ekki fyrr en vér höfum Sigmund í Helju, Fær. 166; væntir mik, at hann sé nú í Helju, FaS. i. 233; at þau undr beri fyrir þik at þú sér brátt í Helju ok víst mun þetta þín furða vera, Ísl. ii. 351; fara til Heljar, to fare to Hel. to die, Gísl. 107.

hel: 2. phrases or sayings, heimta e-n ór Helju, to draw one out of Hel, i. e. to rescue him from imminent death or peril; þóttusk þeir hafa hann ór Helju heimtan, Eg. 533, FS. 8, FmS. iii. 80; cp. gráta Baldr ór Helju, Edda 38, 39, BS. i. 648 (in a verse); búask til Heljar, to busk one for a journey to Hel. i. e. to put him in a shroud; ok er þat því mælt at maðr þykki til Heljar búask, sá er sik klæðir mjök, þá er hann gengr út eðr klæðir sik lengi, Gísl. 107; liggja (vera) milli heims ok Heljar (see heimr II), Grett. 114, FaS. ii. 437, Fb. i. 260; liggja á Heljar þremi, to lie on the threshold of Hel. O. H. l. 71; eigi eru vér svá á Heljar þröm komnir, at þú hafir allt ráð várt í hendi þér, 655 x. 1; rasa í Helina opna, to rush into open Hel. i. e. to seek death, FmS. viii. 437; leysa höfuð ór Helju, to release one’s head out of Hel. Skv. 2. 1.

hel: II. death; unnusk þeir Hákon mikit, svú at þá skildi ekki nema hel, FmS. vii. 733; höggr á tvær hendr ok þykkir eigi betra líf en hel, without caring for his life, Ísl. ii. 368; mér er verra líf en hel, Stj. 495; bíða heljar, to bide for death, Stor. 24; nema þeim liggi við hel eða húsgangr, n. G. l. i. 54; þat er vant at sjá, félagsmaðr, hvárt fyrr kemr, hel eðr langframi, Orkn. 466.

hel: 2. abveRb. phrases,

hel: α. til heljar, to death; hafðr til heljar, put to death, Grág. i. 34; drepa mann til heljar, 161; bíta e-u til heljar, n. G. l. i. 341; svelta til heljar, to starve to death, Bret. 8; færa e-n til heljar, to slay one, FmS. vi. 166.

hel: β. í hel, to death (Dan. i hjel); sofa í hel, to sleep oneself to death, Rb. 356; vella möðkum í hel, 414; berja grjóti í hel, to stone to death, Landn. 236, Eb. 98, Ld. 152, Gísl. 118; berja e-n í hel, FmS. v. 181; drepa e-n í hel, Hbl. 27, Am. 38.

hel: III. the ogress Hel, the Proserpine of Scandin. mythol., Edda 18, 37–39, Gm. 31, Vtkv. 3; með Helju, id.; bjóða Helju útlausn, etc., id.; haldi Hel því er hefir, Edda 38 (in a verse): Hel was represented as of a black, livid hue, whence the phrase, blár sem Hel, black as Hel, Nj. 177; blár sem Hel ok digr sem naut, Eb. 314: Heljar-skinn, n. ‘Hel-skin,’ Black-skin; hann lézk eigi slík Heljarskinn séð hafa, Landn. 121; also as a nickname, id. The inmates of Hel (ghosts called up from below) were supposed to be endowed with a supernatural strength, whence the phrases, heljar-afl, n. strength of Hel, gigantic strength; tók hann þá á sínu heljarafli, Od. ix. 538 (ἐπέρεισε δε ιν ἀπέλεθρον): heljar-karl, m. a ‘hell-carle,’ a person of gigantic strength, Fb. i. 212: heljar-maðr, m. (heljar-menni, n.), a man of Hel, like heljar-karl, Ld. 160; er þat jafnan reynt, at heljarmaðrinn er harðr við at eiga, Al. 109; Oddr kvað eigi hógligt við heljarmann þann, en við fjölkyngi móður hans, FS. 32; ok er íllt at fásk við heljarmanninn, Grett. 134; görðu eigi þat at hætta þér einn undir vápn heljarmannsins, Þorst. S. St. 52; hann er h. ok ván at íllt hljótisk af, FS. 36; ekki mun heljarmaðr þessi láta hér við lenda, Od. xxii. 70: Heljar-sinnar, m. pl. the champions of Hel, demons, ghosts, Edda (Sksm.) 41; salir Heljar, the halls of Hel, Vsp. 35: cp. also Heljar-grind, f. the gates of Hel; Heljar-meyjar, f. pl. the maids of Hel; Heljar-reip, n. the ropes of Hel, Sól. 37–39; Heljar-rann, n. the hall of Hel, Vtkv. 6; Heljar-diskr, m. the dish of Hel, Edda (gl.), Sturl. (in a verse); Heljar-epli, n., Ísl. ii. 351 (in a verse); Heljar-askr, m. the ash of Hel, Sturl. (in a verse), cp. Vsp. 2.

可能的年轻符文铭文：ᚼᛁᛚ
年轻符文从8世纪到12世纪在斯堪的纳维亚及其海外定居点使用

使用的缩写：

A. S.: Anglo-Saxon.

cp.: compare.

Dan.: Danish.

dat.: dative.

Engl.: English.

f.: feminine.

gen.: genitive.

Germ.: German.

gl.: glossary.

Hel.: Heliand.

l.: line.

m.: masculine.

mod.: modern.

n.: neuter.

nom.: nominative.

O. H. G.: Old High German.

S.: Saga.

Ulf.: Ulfilas.

v.: vide.

i. e.: id est.

L.: Linnæus.

s. v.: sub voce.

etc.: et cetera.

id.: idem, referring to the passage quoted or to the translation

mythol.: mythology, mythologically.

pl.: plural.

Scandin.: Scandinavia, Scandinavian.

引用的作品与作者：

Alm.: Alvís-mál. (A. I.)

Fas.: Fornaldar Sögur. (C. II.)

Fær.: Færeyinga Saga. (E. II.)

Gísl.: Gísla Saga. (D. II.)

Skm.: Skírnis-mál. (A. I.)

Vtkv.: Vegtams-kviða. (A. I.)

Vþm.: Vafþrúðnis-mál. (A. I.)

Bs.: Biskupa Sögur. (D. III.)

Edda: Edda. (C. I.)

Eg.: Egils Saga. (D. II.)

Fb.: Flateyjar-bók (E. I.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Fs.: Forn-sögur. (D. II.)

Grett.: Grettis Saga. (D. II.)

O. H. L.: Ólafs Saga Helga Legendaria. (E. I.)

Skv.: Sigurðar-kviða. (A. II.)

N. G. L.: Norges Gamle Love. (B. II.)

Orkn.: Orkneyinga Saga. (E. II.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

Stor.: Sona-torrek. (A. III.)

Bret.: Breta Sögur. (G. I.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

Am.: Atla-mál. (A. II.)

Eb.: Eyrbyggja Saga. (D. II.)

Hbl.: Harbarðs-ljóð. (A. I.)

Landn.: Landnáma. (D. I.)

Ld.: Laxdæla Saga. (D. II.)

Rb.: Rímbegla. (H. III.)

Al.: Alexanders Saga. (G. I.)

Gm.: Grímnis-mál. (A. I.)

Nj.: Njála. (D. II.)

Od.: Odysseifs-kvæði, prose, 1829.

Sksm.: Skáldskapar-mál. (C. I.)

Sól.: Sólarljóð. (A. III.)

Sturl.: Sturlunga Saga. (D. I.)

Vsp.: Völuspá. (A. I.)

Þorst. S. St.: Þorsteins-þáttr Stangarhöggs. (D. II.)

➞ 查看词典中引用的所有作品