1 krenkja
t, [krankr; mid. H. G. krenke; Germ. kränken], prop. to make sick, to hurt, H. E. i. 434, 737; erinda-fjöldinn aldrei dvín | allmart vill það krenkja, Pál Vídal.; hjartað vill hræðslan krenkja, Pass.
加载中...
古诺尔斯语词典条目