1 ÓTTI
a, m. [contr. qs. oht, cp. ógn, ógna, ógur-]:—fear, dread; var þeim ótti mikill at honum, Nj. 68; gjalda ótta við, Ísl. ii. 363; bjóða ótta, to inspire fear (see bjóða IV. 2); ótta slær á e-n, Ó. H. 224; milli vánar ok ótta, between hope and fear. Mar.
2 ÓTTI
2. a thing to be feared, danger; ótti var at sjá í augu honum, ef hann var reiðr, Ó. H. 16; var æ ótti at Sverri konungi, Fms. viii. 339: fear, danger, vita sér enskis ótta vánir, Eg. 74, Fms. ix. 467; vænta sér enskis ótta, Ó. H. 220; vera undir miklum aga ok ótta, Fms. x. 409; at mannsöfnuðr dragisk at Önundi ok ótti nokkurr, Sturl. i. 158.
3 ÓTTI
COMPDS: óttaboð, óttabragð, óttafenginn, óttalauss, óttamikill, óttasamligr, óttasleginn.