m. pl.; ancient writers freq. used a fem. pl. páskir or páskar, thus, fyrir Páskir, K. Á. 194, Stj. 52; fyrir Páskar (acc.), Gþl. 30; hann lét í stað koma Jól ok Páskar (acc.), Fms. x. 393 (Ágrip); um várit eptir Páskir, ix. 274; when in gen. and dat. Páska, Páskum, the gender cannot be distinguished; in mod. usage it is always masc., and, as of old, never used in sing.: [Gr. πάσχα; North. E. Pasch; Dan. Paaske; the ancient Teut. Easter and Germ. Oster are unknown in the Scandin. languages]:—Easter, Passover-time; eptir Páska, Grág. (Kb.) i. 141; fyrir Páskana, Ld. 324; þváttdaginn fyrir Páska, 326; halda Páska, 686 C. 1, Rb. 4; Páskar eru mér nú (it is an Easter to me, a great feast) er ek náða at sjá þik, Greg.

COMPDS: Páskaaptan, Páskablað, Páskabók, Páskadagr, Páskafriðr, Páskahald, Páskahátið, Páskahelgi, Páskahelgivika, Páskakerti, Páskalamb, Páskamessa, Páskamorgin, Páskanótt, Páskapaktar, PáskaSaga, Páskasnjór, Páskaspjald, Páskatími, Páskatré, Páskatungl, Páskaveizla, Páskavika, Páskavist, Páskaöld, Páskaaldartal.