að, plukka, Art. 4, [Engl. pluck; Dan. plukke; Germ. pflücken; for. and borrowed, for reyta (q. v.) is the genuine Icel. word]:—to pluck the feathers of a bird; tók Randvér hauk sinn ok plokkaði af fjaðrarnar, Edda 77; ok plokkuðu hann, svá at af honum eru allar fjaðrar, Fms. i. 118; p. skegg sitt, Karl. 322:—plokka e-t af e-m, to pluck it out of one, to pluck; muntú þau hvárki p. af mér með mútu-gjöfum né heitan, Ld. 150; víða plokkaði hann menn með ráni, Ver. 54; tak ekki meir af henni nauðugri en einn koss, en ef þú plukkar nokkura konu, þá heit ömbun ok halt vel, Art. 4.