m., or stomn, N. G. L. i. 243, [Ulf. stoma = ὑπόστασις; A. S. stofn; Engl. stem; Germ. stamm; Lat. stipes]:—a stem of a tree; tré á sterkum stofni, Al. 131; líkt sem stykki af stofni tré, Skíða R.; ef maðr höggr tré, ok hylr stofn, the stump of a cut tree, Grág. ii. 296, 298; var eytt skóginum ok stóðu stofnarnir eptir, Sd. 169; hann hnekði þá at stofni einum, Ísl. ii. 268; ef maðr höggr við í mörku manns, þá skal hann leiða menn til stomns ok láta sjá viðar-höggit, N. G. L. l. c.

2. metaph. a foundation; standa á sterkum stofni, on a strong footing, Al. 119; hefjask tveim stofnum, to look uncertain, Fas. iii. 76; setja á stofn, to establish, Fms. ii. 35; þú settir ílla á stofn við hann, Grett. 138; fjár-stofn, bú-stofn, stock to begin with.