1 vizka
u, f., qs. vitska, [vit], wisdom, Fas. i. 392; sýnit vizku yðra, 623. 29; kraptr ok v., Barl. 99; gef honum vizku þíns helga anda, 100; skildi konungr þat af vizku sinni, at …, Ó. H. 98; er þat eigi undarligt at gæfa fylgi vizku, 123, passim; vizku-bragð, a wise contrivance, Fær. 157; mikill er vizku-munr orðinn, Nj. 36; vizku-tré, the tree of knowledge, 671. 6: freq. in mod. usage, Jesu óx aldr og vizka og náð, N. T., Pass., Vídal.: ú-vizka, foolishness; sér-vizka, q. v.
2 vizka
COMPDS: vizkuliga, vizkuligr, vizkumaðr.