1 þol
n. patience, endurance; hann hafði við gott þol ok mikit, Fær. 346; hann bað Sturlu hafa þol við ok bíða, Sturl. ii. 131, Stj. 579, Fas. iii. 77; ó-þol, impatience.
2 þol
2. of bodily endurance; þat er einskis manns þol, no man can bear that, Fms. iii. 190; þykki mér lítil þol (plúr.) í þeim mönnum sem drekka verða um nætr, Fas. i. 79.