Af-réttr

Old Norse Dictionary - af-réttr

Betydningen af oldnorske ordet "af-réttr"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet af-réttr kan betyde:af-réttr

af-réttr
m. and afrétt, f. (now always f.; cp. rótt), [prgbably akin to reka, viz. afrekt, contr. afrétt], compascuum, common pasture; it is now prop. used of mountain pastures, whither the cattle (sheep) are driven in the summer in order to graze during July and August, and again collected and driven down in the autumn (Sept.); in Norway called almenningr.
af-réttr
I. masc., thus defined, en þat er afréttr, er ij menn eigu saman eðr fleiri, hverngi hlut sem hverr þeirra á í, Grág. ii. 303, 330; í afrétt þann, er, i. 397, ii. 303; afréttu, acc. pl., ii. 301, Jb. 198 A, K. Þ. K. 90, Olk. 37; hálfan afrétt, Vm. 29.
af-réttr
II. f. afréttinni (dat.), Grug. (Kb.) ii. 301, 325 A; gen. afréttar (gender uncert.), 303 A; afréttin, id., Cod. A; afrétt (dat. f. ?), Ísl. ii. 330, Háv. 39; afrettum, dat. pl. (gender uncert.), Boll. 336.
af-réttr
COMPDS: afréttardómr, afréttamenn.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛅᚠ-ᚱᛁᛏᛏᚱ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Forkortelser brugt:

contr.
contracted.
cp.
compare.
f.
feminine.
m.
masculine.
prop.
proper, properly.
viz.
namely.
acc.
accusative.
l.
line.
masc.
masculine.
pl.
plural.
Cod.
Codex.
dat.
dative.
gen.
genitive.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
n.
neuter.
uncert.
uncertain.
v.
vide.

Værker & Forfattere citeret:

Grág.
Grágás. (B. I.)
Jb.
Jóns-bók. (B. III.)
K. Þ. K.
Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
Vm.
Vilkins-máldagi. (J. I.)
Boll.
Bolla-þáttr. (D. V.)
Háv.
Hávarðar Saga. (D. II.)
Kb.
Konungs-bók. (B. I, C. I, etc.)
➞ Se alle citerede værker i ordbogen

Back