Af-réttr

Norrøn Ordbok - af-réttr

Betydning av det norrøne ordet "af-réttr"

Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:

Det norrøne ordet af-réttr kan bety:af-réttr

af-réttr
m. and afrétt, f. (now always f.; cp. rótt), [prgbably akin to reka, viz. afrekt, contr. afrétt], compascuum, common pasture; it is now prop. used of mountain pastures, whither the cattle (sheep) are driven in the summer in order to graze during July and August, and again collected and driven down in the autumn (Sept.); in Norway called almenningr.
af-réttr
I. masc., thus defined, en þat er afréttr, er ij menn eigu saman eðr fleiri, hverngi hlut sem hverr þeirra á í, Grág. ii. 303, 330; í afrétt þann, er, i. 397, ii. 303; afréttu, acc. pl., ii. 301, Jb. 198 A, K. Þ. K. 90, Olk. 37; hálfan afrétt, Vm. 29.
af-réttr
II. f. afréttinni (dat.), Grug. (Kb.) ii. 301, 325 A; gen. afréttar (gender uncert.), 303 A; afréttin, id., Cod. A; afrétt (dat. f. ?), Ísl. ii. 330, Háv. 39; afrettum, dat. pl. (gender uncert.), Boll. 336.
af-réttr
COMPDS: afréttardómr, afréttamenn.

Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᛅᚠ-ᚱᛁᛏᛏᚱ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger

Forkortelser brukt:

contr.
contracted.
cp.
compare.
f.
feminine.
m.
masculine.
prop.
proper, properly.
viz.
namely.
acc.
accusative.
l.
line.
masc.
masculine.
pl.
plural.
Cod.
Codex.
dat.
dative.
gen.
genitive.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
n.
neuter.
uncert.
uncertain.
v.
vide.

Siterte verk og forfattere:

Grág.
Grágás. (B. I.)
Jb.
Jóns-bók. (B. III.)
K. Þ. K.
Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
Vm.
Vilkins-máldagi. (J. I.)
Boll.
Bolla-þáttr. (D. V.)
Háv.
Hávarðar Saga. (D. II.)
Kb.
Konungs-bók. (B. I, C. I, etc.)
➞ Se alle verk sitert i ordboken

Back