Bann
Old Norse Dictionary - bann
Betydningen af oldnorske ordet "bann"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
Oldnorske ordet bann kan betyde:bann
- bann
- n. [cp. Ulf. bandva; Hel. bann, mandatum; Engl. ban; Germ. bann; A. S. geban; mid. Lat. bannum], prob. of foreign origin:
- bann
- 1. eccleS. excommunication, interdict; minna b. (excommunicatio minor), þat sem forboð er kallat á Norrænu, K. Á. 226 (App.); meira b. (excommunicatio major), Ann. A. D. 1255; England í banni, id. A. D. 1208; BS., H. E. several timeS.
- bann
- 2. in secular sense, prohibition of trade or intercourse; leggja b. fyrir mjöl eðr vöru, n. G. l. i. 204, 103; cp. farbann, forbidding ships to set sail.
- bann
- 3. gener. a protest, prohibition, in phrases, boð ok b., Gþl. 76; lof né b., Eg. 349; leggja b. fyrir, to prohibit, Ísl. ii. 265.
- bann
- 4. = bannan, a curse, swearing. The notion of jurisdiction common in Germany (v. Grimm) is unknown in the Scandin. idioms; yet the Laufás’ Edda, Ed. A. m. i. 586, v. l. 14, has bann as one of the names of the earth, cp. the O. H. G. banz, regio. The passage Gísl. 16, náttlangt né lengra banni, is an απ. λεγ. and probably corrupt, = á lengr or the like; lengra banni might, however, be equivalent to lengra meli, bann here denoting spatium temporis, a while.
- bann
- COMPDS: bannsatkvæði, bannsáfell, bannsdómr, bannsmál, bannspína, bannsspjót, bannsverk.
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᛒᛅᚾᚾ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- cp.
- compare.
- Engl.
- English.
- f.
- feminine.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- Hel.
- Heliand.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- m.
- masculine.
- mid. Lat.
- middle Latin.
- n.
- neuter.
- prob.
- probably.
- S.
- Saga.
- Ulf.
- Ulfilas.
- A. D.
- Anno Domini.
- L.
- Linnæus.
- gener.
- generally.
- απ. λεγ.
- απαξ. λεγόμενον.
- O. H. G.
- Old High German.
- Scandin.
- Scandinavia, Scandinavian.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Værker & Forfattere citeret:
- Ann.
- Íslenzkir Annálar. (D. IV.)
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- H. E.
- Historia Ecclesiastica Islandiae. (J. I.)
- K. Á.
- Kristinn-réttr Árna biskups. (B. III.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Gþl.
- Gulaþings-lög. (B. II.)
- A. M.
- Arna-Magnacanus.
- Edda
- Edda. (C. I.)
- Gísl.
- Gísla Saga. (D. II.)