Kálfr

Old Norse Dictionary - kálfr

Betydningen af oldnorske ordet "kálfr"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet kálfr kan betyde:kálfr

kálfr: m. [Goth. kalbo = δάμαλις; A. S. cealf; Engl. calf; O. H. G. chalbâ; Germ. kalb; Dan. kalv; Swed. kalf]:—a calf; kýr ok kálfr, FmS. i. 168, vi. 260, 368, Njarð. 374, Gísl. 80, Eb. 316, 318, FaS. iii. 34, Grág. i. 502, n. G. l. i. 25: the phrase, ala öðrum þræl kálfs-eldi, to feed a thrall for another man as a calf, i. e. to feed a person who does nothing but eat, 31; hindar-k., a fawn, Str. 3: a whale-calf.

kálfr: II. metaph. of a small island near a large one, eyjar-k.; Manar-k., the Calf of Man, at its southern extremity; Rastar-kálfr, the Calf of the island Rost.

kálfr: β. hvann-kálfr, young angelica, Hervar. (Hb.) Gsp., cp. Gr. μόσχος: kálfa-kjöt, n. ‘calf-flesh,’ veal, Stj. 91: kálfs-belgr, m. a calf’s skin, Gísl. 118, FaS. iii. 621: kálfs-fætr, m. pl. a calf’s legs; flegnar kálfs fætr, flayed calves feet, of the stockings hanging about one’s legS.

kálfr: III. metaph. a calf, i. e. a silly person, dunce; þú ert mesti kálfr!

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚴᛅᛚᚠᚱ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Forkortelser brugt:

A. S.: Anglo-Saxon.

Dan.: Danish.

Engl.: English.

f.: feminine.

Germ.: German.

gl.: glossary.

Goth.: Gothic.

i. e.: id est.

l.: line.

L.: Linnæus.

m.: masculine.

n.: neuter.

O. H. G.: Old High German.

S.: Saga.

Swed.: Swedish.

metaph.: metaphorical, metaphorically.

cp.: compare.

Gr.: Greek.

pl.: plural.

Værker & Forfattere citeret:

Eb.: Eyrbyggja Saga. (D. II.)

Fas.: Fornaldar Sögur. (C. II.)

Fms.: Fornmanna Sögur. (E. I.)

Gísl.: Gísla Saga. (D. II.)

Grág.: Grágás. (B. I.)

N. G. L.: Norges Gamle Love. (B. II.)

Njarð.: Njarðvíkinga Saga. (D. II.)

Str.: Strengleikar. (G. II.)

Gsp.: Getspeki Heiðreks. (A. II.)

Hb.: Hauks-bók. (H. IV.)

Stj.: Stjórn. (F. I.)

➞ Se alle citerede værker i ordbogen