Klifa
Old Norse Dictionary - klifa
Betydningen af oldnorske ordet "klifa"
Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:
Oldnorske ordet klifa kan betyde:klifa
- klifa
- að, prop. to climb, but only used metaph.:—to repeat, to harp on the same thing; bað þá eigi klifa svá ey ok ey, Ísl. ii. 349; klifar þú nakkvat jafnan, mannfýla þín, Nj. 85; kerling klifaði allt sumarit um arfa-sátuna at inn skyldi bera, 194; vér kumpánar lærðum þik eitt vers, ok er þat nú þegar þér svá kært sem þú kunnir engan hlut annan, klifandi þat jafnan æ fram, Mar.; klifar sá margr kvæðin lin, Skáld H. 3. 2.
- klifa
- 2. reflex. to wrangle; töluðu menn at sjá maðr væri it mesta fífl, hversu heimsliga hann klifask við konung, Fb. iii. 381.
Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚴᛚᛁᚠᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser
Forkortelser brugt:
- l.
- line.
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- prop.
- proper, properly.
- reflex.
- retlexive.
Værker & Forfattere citeret:
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Skáld H.
- Skáld Helga-rímur. (A. III.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)