Klifa

Old Norse Dictionary - klifa

Betydningen af oldnorske ordet "klifa"

Som defineret af Cleasby & Vigfusson Old Norse til English ordbog:

Oldnorske ordet klifa kan betyde:klifa

klifa
að, prop. to climb, but only used metaph.:—to repeat, to harp on the same thing; bað þá eigi klifa svá ey ok ey, Ísl. ii. 349; klifar þú nakkvat jafnan, mannfýla þín, Nj. 85; kerling klifaði allt sumarit um arfa-sátuna at inn skyldi bera, 194; vér kumpánar lærðum þik eitt vers, ok er þat nú þegar þér svá kært sem þú kunnir engan hlut annan, klifandi þat jafnan æ fram, Mar.; klifar sá margr kvæðin lin, Skáld H. 3. 2.
klifa
2. reflex. to wrangle; töluðu menn at sjá maðr væri it mesta fífl, hversu heimsliga hann klifask við konung, Fb. iii. 381.

Mulig runeindskrift i yngre futhark:ᚴᛚᛁᚠᛅ
Yngre futhark runer blev brugt fra det 8. til det 12. århundrede i Skandinavien og deres oversøiske bosættelser

Forkortelser brugt:

l.
line.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
prop.
proper, properly.
reflex.
retlexive.

Værker & Forfattere citeret:

Mar.
Maríu Saga. (F. III.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Skáld H.
Skáld Helga-rímur. (A. III.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
➞ Se alle citerede værker i ordbogen

Back