FAR

Altnordischer Wörterbucheintrag

FAR

Altnordischer Wörterbucheintrag

Definitionen

1 FAR

n.

2 FAR

I. motion, travel; rare in this sense, as the fem. för and ferð, q. v., are used instead.

3 FAR

β. of the clouds, in the phrase, far á lopti, drift in the sky.

4 FAR

II. a means of passage, a ship; far er skip, Edda 110, Skálda 163: the allit. phrase, hvert fljótanda far, every floating vessel, Fms. xi. 125, Fær. 260; at bjarga fari á floti, Hm. 155.

5 FAR

2. in compds, a trading vessel; Íslands-far, an Iceland-trader, Fms. vi. 370, vii. 32; Englands-far, an English-trader, ix. 41; Dýrlinnar-far, a Dublin ship, Eb. 254; fjögra-, tveggja-, sex-manna-far, a four-, two-, six-oared boat.

6 FAR

3. passage, in the phrases, taka sér (e-m) fari, fá sér fari, ráða sér fari, usually so in dat., but in mod. usage acc. (taka, ráða sér far), to take a passage in a ship, Gþl. 516, Grág. ii. 400, 406 (acc.), Ld. 50, Landn. 307, Eg. 288, Nj. 111, 112, Ísl. ii. 199, Eb. 194; beiðask fars, id., Grág. i. 90, Fms. vi. 239; banna e-m far, to forbid one a passage, stop one (far-bann), Landn. 307; synja e-m fars, to deny one a passage (far-synjan), Hbl. 54; at þeir hafi allir far, Jb. 393.

7 FAR

III. a trace, track, print, Hom. 120; Sveinki rak lömb sín til fjöru í förin, at eigi mátti sjá tveggja manna för, Njarð. 376; nú villask hundarnir farsins, the hounds lost the track, Fms. v. 147, cp. O. H. L. 83: metaph., of et sama far, on the same subject, of a book, Íb. (pref.): in many compds, a print, mark of anv kind, fóta-för, footprints; skafla-för, the print of a sharp-shod horse; nálar-far, a stitch; fingra-för, a finger-print; tanna-för, a bite; nagla-för, the marks of nails, John xx. 25; knífs-far, a knife’s mark; eggjar-far, the mark of the edge, in a cut; járna-far, the print of the shackles; kjal-far, the keel’s track, wake of a ship; um-far, a turn, round; saum-far, a rim on a ship’s side.

8 FAR

IV. metaph. life, conduct, behaviour; hugar-far, geðs-far, lundar-far, disposition, character; ættar-far, a family mark, peculiarity; dag-far, daily life, conduct of life; í góðra manna fari ok vándra, 677. 3; hvat þess mundi vera í fari konungsins, in the king’s character, Fms. v. 327; ek vissa þá marga hluti í fari Knúts konungs, at hann mætti heilagr vera, xi. 287; nokkut af fyrnsku eptir í fari hans, iii. 131.

9 FAR

2. estate, condition; ok gefa þeir eigi gaum um hennar far, N. G. L. i. 226; sem hann hafði skírt far sitt, made known his state, how he fared, 34; aldar-far, Lat. genius seculi; dægra-far, q. v.: sára-far, the state of the wounds; víga-far, q. v.; heilindis-far, health, Mar. 124; far veðranna, the course of the winds, Eb. 218; þá skrifaða ek þessa (bók) of et sama far, on the same subject, Íb. (pref.)

10 FAR

3. the phrase, at forni fari, of yore, of old, Gþl. 85, 86, Eg. 711; at fornu fari ok nýju, of yore and of late, D. N.; at réttu fari, justly.

11 FAR

β. the phrase, göra sér far um e-t, to take pains about a thing.

12 FAR

B. = fár, q. v., bale, ill-fate (rare); far er reiði, far er skip, Edda 110; at hann mundi fara þat far sem hans formaðr, that he would fare as ill as his predecessor, Bs. i. 758: cp. the dubious phrase, muna yðvart far allt í sundi þótt ek hafa öndu látið, your ill-fate will not all be afloat, i. e. cleared off, though I am dead, Skv. 3. 51; vera í illu fari, to fare ill, be in a strait, Orkn. 480; ok vóru í illu fari hér um, Stj. 394. Judges viii. 1, ‘and they did chide with him sharply,’ A. V.; at hann skyldi í engu fari móti þeim vera, that he should not be plotting (brooding mischief) against them, Sturl. iii. 121 C.

Runeninschrift

ᚠᛅᚱ

Mögliche Runeninschrift in jüngerem Futhark

Verwendete Abkürzungen

Häufige Abkürzungen

A. S.
Anglo-Saxon.
acc.
accusative.
adv
adverb.
adv.
adverb.
allit.
alliteration, alliterative.
ch
chapter.
compar.
comparative.
cp
compare.
cp.
compare.
Dan
Danish.
Dan.
Danish.
dat.
dative.
e. g.
exempli gratia.
Engl
English.
Engl.
English.
esp
especially.
esp.
especially.
etc.
et cetera.
f.
feminine.
fem.
feminine.
gen.
genitive.
Germ
German.
Germ.
German.
gl
glossary.
gl.
glossary.
Hel.
Heliand.
i. e.
id est.
Icel
Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
id
idem, referring to the passage quoted or to the translation
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
l.
Linnæus.
Lat
Latin.
Lat.
Latin.
lit
literally.
lit.
literally.
m.
masculine.
metaph.
metaphor, metaphorical.
mod
modern.
mod.
modern.
n.
neuter.
neut.
neuter.
O. H. G.
Old High German.
p.
page.
part
participle.
pl.
plural.
pref.
preface.
q. v.
quod vide.
R.
Rimur.
S.
South, Southern.
s. v.
sub verbo.
Scandin.
Scandinavia, Scandinavian.
superl.
superlative.
Swed
Swedish.
Swed.
Swedish.
Ulf.
Ulfilas.
v.
vide, verb.
v. l.
varia lectio.

Werke & Autoren

Am.
Auðunnar-máldagi. (J. I.)
Arna-Magn.
Arna-Magnacanus.
B. K.
Björgynjar Kálfskinn. (J. II.)
Band.
Banda-manna Saga. (D. II.)
Boldt
Boldt. (J. II.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
D. N.
Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)
Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Edda
Edda. (C. I.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Fm.
Fafnis-mál. (A. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
Fær.
Færeyinga Saga. (E. II.)
Gísl.
Gísla Saga. (D. II.)
Glúm.
Víga-Glúms Saga. (D. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Gþl.
Gulaþings-lög. (B. II.)
Hbl.
Harbarðs-ljóð. (A. I.)
Hm.
Hává-mál. (A. I.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
Hrafn.
Hrafnkels Saga. (D. II.)
Íb.
Íslendinga-bók. (D. I.)
Jb.
Jóns-bók. (B. III.)
Kb.
Konungs-bók. (B. I, C. I, etc.)
Km.
Kráku-mál. (A. III.)
Korm.
Kormaks Saga. (D. II.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Lex. Poët.
Lexicon Poëticum by Sveinbjörn Egilsson, 1860.
Magn.
Magnús Saga jarls. (E. II.)
Mar.
Maríu Saga. (F. III.)
Mirm.
Mirmants Saga. (G. II.)
Mork.
Morkinskinna. (E. I.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Njarð.
Njarðvíkinga Saga. (D. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
O. H. L.
Ólafs Saga Helga Legendaria. (E. I.)
Og.
Oddrúnar-grátr. (A. II.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Pass.
Passiu-Sálmar.
Rd.
Reykdæla Saga. (D. II.)
Sdm.
Sigrdrífu-mál. (A. II.)
Skálda
Skálda. (H. I.)
Skv.
Sigurðar-kviða. (A. II.)
Sl.
Sólarljóð. (A. III.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)

Über

Das Altnordische Wörterbuch-Projekt zielt darauf ab, ein umfassendes durchsuchbares Wörterbuch basierend auf der legendären Arbeit von Cleasby-Vigfusson bereitzustellen.

Es enthält Abkürzungen, Werke & Autoren und authentische Runeninschriften.

Support

Schnelle Links

Urheberrecht © 2025 Altnordisches Wörterbuch
"Fornjóts synir eru á landi komnir"