Far

Dizionario Old Norse - far

Significato della parola Old Norse "far"

Come definito dal dizionario Old Norse to English di Cleasby & Vigfusson:

La parola Old Norse far può significare:far

far
n.
far
I. motion, travel; rare in this sense, as the fem. för and ferð, q. v., are used instead.
far
β. of the clouds, in the phrase, far á lopti, drift in the sky.
far
II. a means of passage, a ship; far er skip, Edda 110, Skálda 163: the allit. phrase, hvert fljótanda far, every floating vessel, Fms. xi. 125, Fær. 260; at bjarga fari á floti, Hm. 155.
far
2. in compds, a trading vessel; Íslands-far, an Iceland-trader, Fms. v.. 370, vii. 32; Englands-far, an English-trader, ix. 41; Dýrlinnar-far, a Dublin ship, Eb. 254; fjögra-, tveggja-, sex-manna-far, a four-, two-, six-oared boat.
far
3. passage, in the phrases, taka sér (e-m) fari, fá sér fari, ráða sér fari, usually so in dat., but in mod. usage acc. (taka, ráða sér far), to take a passage in a ship,l. 516, Grág. ii. 400, 406 (acc.), Ld. 50, Landn. 307, Eg. 288, Nj. 111, 112, Ísl. ii. 199, Eb. 194; beiðask fars, id., Grág. i. 90, Fms. v.. 239; banna e-m far, to forbid one a passage, stop one (far-bann), Landn. 307; synja e-m fars, to deny one a passage (far-synjan), Hbl. 54; at þeir hafi allir far, Jb. 393.
far
III. a trace, track, print, Hom. 120; Sveinki rak lömb sín til fjöru í förin, at eigi mátti sjá tveggja manna för, Njarð. 376; nú villask hundarnir farsins, the hounds lost the track, Fms. v. 147, cp. O. H. l. 83: metaph., of et sama far, on the same subject, of a book, Íb. (pref.): in many compds, a print, mark of anv kind, fóta-för, footprints; skafla-för, the print of a sharp-shod horse; nálar-far, a stitch; fingra-för, a finger-print; tanna-för, a bite; nagla-för, the marks of nails, John xx. 25; knífs-far, a knife’s mark; eggjar-far, the mark of the edge, in a cut; járna-far, the print of the shackles; kjal-far, the keel’s track, wake of a ship; um-far, a turn, round; saum-far, a rim on a ship’s side.
far
IV. metaph. life, conduct, behaviour; hugar-far, geðs-far, lundar-far, disposition, character; ættar-far, a family mark, peculiarity; dag-far, daily life, conduct of life; í góðra manna fari ok vándra, 677. 3; hvat þess mundi vera í fari konungsins, in the king’s character, Fms. v. 327; ek vissa þá marga hluti í fari Knúts konungs, at hann mætti heilagr vera, xi. 287; nokkut af fyrnsku eptir í fari hans, iii. 131.
far
2. estate, condition; ok gefa þeir eigi gaum um hennar far, n. G. l. i. 226; sem hann hafði skírt far sitt, made known his state, how he fared, 34; aldar-far, Lat. genius seculi; dægra-far, q. v.: sára-far, the state of the wounds; víga-far, q. v.; heilindis-far, health, Mar. 124; far veðranna, the course of the winds, Eb. 218; þá skrifaða ek þessa (bók) of et sama far, on the same subject, Íb. (pref.)
far
3. the phrase, at forni fari, of yore, of old,l. 85, 86, Eg. 711; at fornu fari ok nýju, of yore and of late, D. n.; at réttu fari, justly.
far
β. the phrase, göra sér far um e-t, to take pains about a thing.
far
B. = fár, q. v., bale, ill-fate (rare); far er reiði, far er skip, Edda 110; at hann mundi fara þat far sem hans formaðr, that he would fare as ill as his predecessor, Bs. i. 758: cp. the dubious phrase, muna yðvart far allt í sundi þótt ek hafa öndu látið, your ill-fate will not all be afloat, i. e. cleared off, though I am dead, Skv. 3. 51; vera í illu fari, to fare ill, be in a strait, Orkn. 480; ok vóru í illu fari hér um, Stj. 394. Judges viii. 1, ‘and they did chide with him sharply,’ A. v.; at hann skyldi í engu fari móti þeim vera, that he should not be plotting (brooding mischief) against them, Sturl. iii. 121 C.

Possibile iscrizione runica in Fuþark recente:ᚠᛅᚱ
Le rune Fuþark recenti sono state utilizzate dal 8° al 12° secolo in Scandinavia e nei loro insediamenti all'estero

Abbreviazioni usate:

n.
neuter.
fem.
feminine.
m.
masculine.
q. v.
quod vide.
v.
vide.
allit.
alliteration, alliterative.
lit.
literally.
acc.
accusative.
dat.
dative.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
l.
line.
mod.
modern.
cp.
compare.
f.
feminine.
L.
Linnæus.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
pref.
preface.
s. v.
sub voce.
Lat.
Latin.
i. e.
id est.

Opere & Autori citati:

Edda
Edda. (C. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Fær.
Færeyinga Saga. (E. II.)
Hm.
Hává-mál. (A. I.)
Skálda
Skálda. (H. I.)
Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Gþl.
Gulaþings-lög. (B. II.)
Hbl.
Harbarðs-ljóð. (A. I.)
Jb.
Jóns-bók. (B. III.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
Íb.
Íslendinga-bók. (D. I.)
Njarð.
Njarðvíkinga Saga. (D. II.)
O. H. L.
Ólafs Saga Helga Legendaria. (E. I.)
Mar.
Maríu Saga. (F. III.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
D. N.
Diplomatarium Norvagicum. (J. II.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Skv.
Sigurðar-kviða. (A. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
➞ Vedi tutte le opere citate nel dizionario

Back