1 minning
f. memory, recollection, remembrance; en nú ritu vér þau tíðendi með nokkurri minningu, er görðusk …, Ó. H. (pref.); í minning e-s, in memory of, remembrance of, Rb. 336, MS. 623. 96, Nj. 157, Sks. 112; göra minning e-s, Fms. i. 31, Blas. 43, Grett. 137; góðrar, ágætrar minningar, of good, blessed memory, H. E. i. 529, Dipl. i. 3:—with a notion of vengeance, ok þótti sjá minning betri en engi, Ld. 234, Fms. xi. 443: with a notion of gratitude, a gift, present, Eg. 63; þenna varning vil ek at þér þiggit at mér, herra, þótt smæri minningar sé görvar en vera ætti, Fms. xi. 328.
2 minning
2. admonition, foreboding; þessi minning varð náliga hverja nótt. Fms. vii. 187.
3 minning
COMPDS: minningarmark, minningartíð, minningarverðr.