Rjúfa

Altnordisches Wörterbuch - rjúfa

Bedeutung des altnordischen Wortes "rjúfa"

Wie im Cleasby & Vigfusson Altnordisch-Englisch Wörterbuch definiert:

Das altnordische Wort rjúfa kann bedeuten:rjúfa

rjúfa
pres. rýf; pret. rauf, rauft, rauf, pl. rufu; subj. ryfi; part, rofinn; [A. S. reófan]:—to break, rip up, break a hole in; r. undir, to make a wound, Rm. 45; Baglar rufu stofuna, FmS. ix. 55; vóru þeir sem óðastir at r. húsin, Eb. 214; hlupu þeir upp á skálann ok rufu, Grett. 154; hann lagði í óst; á Ólafi, ok rauf á barkanum, Sturl. ii. 95; r. búlka, to ‘break bulk,’ see búlki, FmS. vi. 378: to break up, þá rufu þeir samnaðinn, Eg. 98; raufsk þá flokkr allr, FmS. ix. 217; raufsk leiðangrinn, x. 57, xi. 248; en er raufsk fjölmenni á þinginu, Orkn. 284; varð þá at rjúfask sú íllinga seta, BS. i. 142.
rjúfa
II. metaph. to break, violate; rjúfa sáttmál. FmS. i. 109; rjúfa, grið, sátt, Nj. 56; Gunnarr kvaðsk ekki ætla at r. sættir, 111; rjúf aldri sætt þá er góðir menn göra milli þín ok annarra, 85; ef hann ryfi sættina, FmS. xi. 356; en ef prestr rýfr skript, K. Þ. K. 72; r. dóm, Fb. ii. 171; r. heit, Stj. 641; r. sína eiða, FmS. viii. 155; r. trygðir, Grág.; r. lögmanns órskurð, id.; eigi rjúfask honum fyrirheit Hugonis ábóta, they failed him not, Mar.; þykki mér þat opt rjúfask er skemra er at frétta en slíkt, Nj. 259; hefir yðr þat sjaldan rofizk er ek hefi sagt yðr, FmS. viii. 134, v. l.: part., var þá enn rofinn valrinn, Hkr. ii. 381.
rjúfa
III. imperS. it clears, of weather, as of fog or clouds drifting away in a gale; þá er í rauf veðrit, when the weather cleared, FmS. i. 174; ok er fyrst rauf í, sá þeir fyrir sér bratta hamra, viii. 53, v. l.; skúraveðr var á, ok var hvasst veðrit þá er rauf, en vindlítið þess í milli, Ld. 56: en veðr rauf upp í móti degi, Sturl. iii. 292; rýfr þokuna ok kyrrir sjáinn. FaS. ii. 516.

Mögliche Runeninschrift im Jüngeren Futhark:ᚱᛁᚢᚠᛅ
Jüngere Futhark-Runen wurden vom 8. bis 12. Jahrhundert in Skandinavien und ihren überseeischen Siedlungen verwendet

Verwendete Abkürzungen:

A. S.
Anglo-Saxon.
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
pl.
plural.
pres.
present.
pret.
preterite.
S.
Saga.
subj.
subjunctive.
id.
idem, referring to the passage quoted or to the translation
metaph.
metaphorical, metaphorically.
part.
participle.
v.
vide.
v. l.
varia lectio.
impers.
impersonal.
pers.
person.

Zitierte Werke & Autoren:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Rm.
Rígsmál. (A. II.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Hkr.
Heimskringla. (E. I.)
K. Þ. K.
Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
Mar.
Maríu Saga. (F. III.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
➞ Alle im Wörterbuch zitierten Werke ansehen

Back