Rjúfa
Norrøn Ordbok - rjúfa
Betydning av det norrøne ordet "rjúfa"
Som definert av Cleasby & Vigfusson norrøn-engelsk ordbok:
Det norrøne ordet rjúfa kan bety:rjúfa
- rjúfa
- pres. rýf; pret. rauf, rauft, rauf, pl. rufu; subj. ryfi; part, rofinn; [A. S. reófan]:—to break, rip up, break a hole in; r. undir, to make a wound, Rm. 45; Baglar rufu stofuna, FmS. ix. 55; vóru þeir sem óðastir at r. húsin, Eb. 214; hlupu þeir upp á skálann ok rufu, Grett. 154; hann lagði í óst; á Ólafi, ok rauf á barkanum, Sturl. ii. 95; r. búlka, to ‘break bulk,’ see búlki, FmS. vi. 378: to break up, þá rufu þeir samnaðinn, Eg. 98; raufsk þá flokkr allr, FmS. ix. 217; raufsk leiðangrinn, x. 57, xi. 248; en er raufsk fjölmenni á þinginu, Orkn. 284; varð þá at rjúfask sú íllinga seta, BS. i. 142.
- rjúfa
- II. metaph. to break, violate; rjúfa sáttmál. FmS. i. 109; rjúfa, grið, sátt, Nj. 56; Gunnarr kvaðsk ekki ætla at r. sættir, 111; rjúf aldri sætt þá er góðir menn göra milli þín ok annarra, 85; ef hann ryfi sættina, FmS. xi. 356; en ef prestr rýfr skript, K. Þ. K. 72; r. dóm, Fb. ii. 171; r. heit, Stj. 641; r. sína eiða, FmS. viii. 155; r. trygðir, Grág.; r. lögmanns órskurð, id.; eigi rjúfask honum fyrirheit Hugonis ábóta, they failed him not, Mar.; þykki mér þat opt rjúfask er skemra er at frétta en slíkt, Nj. 259; hefir yðr þat sjaldan rofizk er ek hefi sagt yðr, FmS. viii. 134, v. l.: part., var þá enn rofinn valrinn, Hkr. ii. 381.
- rjúfa
- III. imperS. it clears, of weather, as of fog or clouds drifting away in a gale; þá er í rauf veðrit, when the weather cleared, FmS. i. 174; ok er fyrst rauf í, sá þeir fyrir sér bratta hamra, viii. 53, v. l.; skúraveðr var á, ok var hvasst veðrit þá er rauf, en vindlítið þess í milli, Ld. 56: en veðr rauf upp í móti degi, Sturl. iii. 292; rýfr þokuna ok kyrrir sjáinn. FaS. ii. 516.
Mulig runeinnskrift i yngre futhark:ᚱᛁᚢᚠᛅ
Yngre futhark-runer ble brukt fra 8. til 12. århundre i Skandinavia og deres oversjøiske bosetninger
Forkortelser brukt:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- n.
- neuter.
- pl.
- plural.
- pres.
- present.
- pret.
- preterite.
- S.
- Saga.
- subj.
- subjunctive.
- id.
- idem, referring to the passage quoted or to the translation
- metaph.
- metaphorical, metaphorically.
- part.
- participle.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
- impers.
- impersonal.
- pers.
- person.
Siterte verk og forfattere:
- Bs.
- Biskupa Sögur. (D. III.)
- Eb.
- Eyrbyggja Saga. (D. II.)
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Grett.
- Grettis Saga. (D. II.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Rm.
- Rígsmál. (A. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)
- Fb.
- Flateyjar-bók (E. I.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Hkr.
- Heimskringla. (E. I.)
- K. Þ. K.
- Kristinn-réttr Þorláks ok Ketils = Kristinna-laga-þáttr. (B. I.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)
- Nj.
- Njála. (D. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Ld.
- Laxdæla Saga. (D. II.)