1 um-búningr
m. = umbúnaðr, Rb. 378, H. E. i. 298: a bandage, Fas. i. 222: trimmings, outfittings, var henni veittr u. (she was fitted out) sem hón þurfti at hafa til at fremja seiðinn, Þorf. Karl. 376; breyta umbúningi sínum, to change one’s trim, Orkn. 274.