Munda

Diccionario de Nórdico Antiguo - munda

Significado de la palabra en nórdico antiguo "munda"

Según el diccionario inglés de nórdico antiguo de Cleasby & Vigfusson:

La palabra en nórdico antiguo munda puede significar:munda

munda
að, [prob. from mund, n.], to aim, point with a weapon; hann mundar til höfuðs á Gesti, Ísl. ii. 305; mun hann ekki lengi m. atgeirinum ef hann er reiðr, Nj. 78; mundum æ fram, keep the spears in rest, Fagrsk. 138 (munim, Mork. l. c.); ef maðr mundar til manns ok stöðvar sjálfr ok varðar fjörbaugsgarð, Grág. ii. 131.
munda
II. recipr. to point at one another with a weapon; ek veit beggja ykkar skaplyndi, þitt ok jarls, at þit monut skamma stund mundask til, Ó. H. 94; ok munduðusk þeir at um stund, Fms. viii. 388, v. l.

Posible inscripción rúnica en futhark joven:ᛘᚢᚾᛏᛅ
Las runas del futhark joven se utilizaron desde el siglo VIII hasta el XII en Escandinavia y sus asentamientos en el extranjero

Abreviaciones utilizadas:

l.
line.
l. c.
loco citato.
m.
masculine.
n.
neuter.
prob.
probably.
pr.
proper, properly.
recipr.
reciprocally.
v.
vide.
v. l.
varia lectio.

Obras & Autores citados:

Fagrsk.
Fagrskinna. (K. I.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Mork.
Morkinskinna. (E. I.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
➞ Ver todas las obras citadas en el diccionario

Back