1 TEITR
adj. [A. S. tât; mid.H. G. zeiz = dear, beloved], glad, cheerful; tefldu í túni teitir vóru, Vsp. 8; teitum jó, a wild steed, Hm. 89; vit skolum teitir, Hkv. 1. 6; ú-teitr, downcast, Hým.; ein-teiti, q. v.; öl-teiti, q. v.
2 TEITR
II. Teitr, a pr. name, Landn.