Gnúa

Dictionnaire vieux norrois - gnúa

Signification du mot vieux norrois "gnúa"

Comme défini par le dictionnaire vieux norrois-anglais de Cleasby & Vigfusson :

gnúa
mod. núa, pres. gný; pret. gneri, gnöri, or neri; part. gnúit; [cp. Dan. gnide]:—to rub; hann tók til orða, ok gneri nefit, and rubbed his nose, Orkn. 394; gnera ek vátum höndum um augu mér, Ó. H. 224; gnera (gnöra, v. l.) ek í sundr öll málmhlið sterkra borga, SkS. 631 B, Mirm. 31: with dat., hón rakaði af honum allt hárit ok neri (paper MS.) í tjöru (dat.), and rubbed it with tar, FaS. i. 18; hann gnýr þar við bakinu þar til er boga-strengrinn skarsk, ii. 547; þó at þér sveinar haeði at því, at þú sitir mjótt ok gnúir saman lærum þínum, Band. 13, Mar. 539; nokkurrir fiskar gnúa sér svá fast við kviðinn, at …, Stj. 77.

Inscription runique possible en futhark jeune :ᚴᚾᚢᛅ
Les runes du futhark jeune ont été utilisées du 8ème au 12ème siècle en Scandinavie et dans leurs colonies à l'étranger

Abréviations utilisées :

cp.
compare.
Dan.
Danish.
dat.
dative.
l.
line.
m.
masculine.
mod.
modern.
n.
neuter.
part.
participle.
pres.
present.
pret.
preterite.
S.
Saga.
v.
vide.
v. l.
varia lectio.

Œuvres & Auteurs cités :

Band.
Banda-manna Saga. (D. II.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Mar.
Maríu Saga. (F. III.)
Mirm.
Mirmants Saga. (G. II.)
Orkn.
Orkneyinga Saga. (E. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
➞ Voir toutes les œuvres citées dans le dictionnaire

Back