Gnúa
Fornnordisk Ordbok - gnúa
Betydelsen av det fornnordiska ordet "gnúa"
Enligt Cleasby & Vigfussons fornnordisk-engelska ordbok:
- gnúa
- mod. núa, pres. gný; pret. gneri, gnöri, or neri; part. gnúit; [cp. Dan. gnide]:—to rub; hann tók til orða, ok gneri nefit, and rubbed his nose, Orkn. 394; gnera ek vátum höndum um augu mér, Ó. H. 224; gnera (gnöra, v. l.) ek í sundr öll málmhlið sterkra borga, SkS. 631 B, Mirm. 31: with dat., hón rakaði af honum allt hárit ok neri (paper MS.) í tjöru (dat.), and rubbed it with tar, FaS. i. 18; hann gnýr þar við bakinu þar til er boga-strengrinn skarsk, ii. 547; þó at þér sveinar haeði at því, at þú sitir mjótt ok gnúir saman lærum þínum, Band. 13, Mar. 539; nokkurrir fiskar gnúa sér svá fast við kviðinn, at …, Stj. 77.
Möjlig runinskrift i yngre futhark:ᚴᚾᚢᛅ
Yngre futhark-runor användes från 800- till 1200-talet i Skandinavien och deras utländska bosättningar
Förkortningar som används:
- cp.
- compare.
- Dan.
- Danish.
- dat.
- dative.
- l.
- line.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- part.
- participle.
- pres.
- present.
- pret.
- preterite.
- S.
- Saga.
- v.
- vide.
- v. l.
- varia lectio.
Verk & författare citerade:
- Band.
- Banda-manna Saga. (D. II.)
- Fas.
- Fornaldar Sögur. (C. II.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)
- Mirm.
- Mirmants Saga. (G. II.)
- Orkn.
- Orkneyinga Saga. (E. II.)
- Ó. H.
- Ólafs Saga Helga. (E. I.)
- Sks.
- Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)