Land-eign
Dictionnaire vieux norrois - land-eign
Signification du mot vieux norrois "land-eign"
Comme défini par le dictionnaire vieux norrois-anglais de Cleasby & Vigfusson :
- land-eign
- f., mod. proncd. landar-eign, an estate, esp, the grounds, fields, and pastures, Krók. 39, Fs. 20; í örskots-helgi við landeign sína, Landn. 287; hann tók sér bústað á Borg, ok ætlaði þar landeign til, Eg. 735: þá er stefnu-staðr á þeim bæ sem í landeign er ómaga niðr skotið, Grág. i. 297; þar at eins var þá reyniviðr vaxinn í hans landeign, Sturl. i. 6; fara ór landeign konungs várs, n. G. l. i. 82.
Inscription runique possible en futhark jeune :ᛚᛅᚾᛏ-ᛁᛁᚴᚾ
Les runes du futhark jeune ont été utilisées du 8ème au 12ème siècle en Scandinavie et dans leurs colonies à l'étranger
Abréviations utilisées :
- f.
- feminine.
- l.
- line.
- L.
- Linnæus.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- proncd.
- pronounced.
Œuvres & Auteurs cités :
- Eg.
- Egils Saga. (D. II.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Grág.
- Grágás. (B. I.)
- Krók.
- Króka Refs Saga. (D. V.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- N. G. L.
- Norges Gamle Love. (B. II.)
- Sturl.
- Sturlunga Saga. (D. I.)