Steyta

Signification du mot vieux norrois "steyta"

Comme défini par le dictionnaire vieux norrois-anglais de Cleasby & Vigfusson :

steyta

t, [Ulf. stautan = τύπτειν; Dan. stöde; Swed. stöta; Germ. stossen; connected with a lost strong verb stúta, staut]:—to push, with dat., cast violently; hverjum hlut er þar í hefir steytt verit, cast into the lake, Stj. 75; þeir steyta þeim út ór vagninum niðr á jörðina, Karl. 161; steytandi honum dauðum á jörð, 194; steytast (to be thrown) niðr í eina dýblizu, 550; vóru þar út á steyttir (flung) dauðir menn, Ann. 1349; steytir urð at urð, was flung from rock to rock, Bs. ii. 25; skipið steytti á skeri, she struck on a skerry; steyta fót sinn við steini, Matth. iv. 6.

Inscription runique possible en futhark jeune :ᛋᛏᛁᚢᛏᛅ
Les runes du futhark jeune ont été utilisées du 8ème au 12ème siècle en Scandinavie et dans leurs colonies à l'étranger