Steyta

Diccionario de Nórdico Antiguo - steyta

Significado de la palabra en nórdico antiguo "steyta"

Según el diccionario inglés de nórdico antiguo de Cleasby & Vigfusson:

steyta
t, [Ulf. stautan = τύπτειν; Dan. stöde; Swed. stöta; Germ. stossen; connected with a lost strong verb stúta, staut]:—to push, with dat., cast violently; hverjum hlut er þar í hefir steytt verit, cast into the lake, Stj. 75; þeir steyta þeim út ór vagninum niðr á jörðina, Karl. 161; steytandi honum dauðum á jörð, 194; steytast (to be thrown) niðr í eina dýblizu, 550; vóru þar út á steyttir (flung) dauðir menn, Ann. 1349; steytir urð at urð, was flung from rock to rock, Bs. ii. 25; skipið steytti á skeri, she struck on a skerry; steyta fót sinn við steini, Matth. iv. 6.

Posible inscripción rúnica en futhark joven:ᛋᛏᛁᚢᛏᛅ
Las runas del futhark joven se utilizaron desde el siglo VIII hasta el XII en Escandinavia y sus asentamientos en el extranjero

Abreviaciones utilizadas:

Dan.
Danish.
dat.
dative.
f.
feminine.
Germ.
German.
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
Swed.
Swedish.
Ulf.
Ulfilas.
v.
vide.

Obras & Autores citados:

Ann.
Íslenzkir Annálar. (D. IV.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Karl.
Karla-magnús Saga. (G. I.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
➞ Ver todas las obras citadas en el diccionario

Back