Steyta

Dizionario Old Norse - steyta

Significato della parola Old Norse "steyta"

Come definito dal dizionario Old Norse to English di Cleasby & Vigfusson:

steyta
t, [Ulf. stautan = τύπτειν; Dan. stöde; Swed. stöta; Germ. stossen; connected with a lost strong verb stúta, staut]:—to push, with dat., cast violently; hverjum hlut er þar í hefir steytt verit, cast into the lake, Stj. 75; þeir steyta þeim út ór vagninum niðr á jörðina, Karl. 161; steytandi honum dauðum á jörð, 194; steytast (to be thrown) niðr í eina dýblizu, 550; vóru þar út á steyttir (flung) dauðir menn, Ann. 1349; steytir urð at urð, was flung from rock to rock, Bs. ii. 25; skipið steytti á skeri, she struck on a skerry; steyta fót sinn við steini, Matth. iv. 6.

Possibile iscrizione runica in Fuþark recente:ᛋᛏᛁᚢᛏᛅ
Le rune Fuþark recenti sono state utilizzate dal 8° al 12° secolo in Scandinavia e nei loro insediamenti all'estero

Abbreviazioni usate:

Dan.
Danish.
dat.
dative.
f.
feminine.
Germ.
German.
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
Swed.
Swedish.
Ulf.
Ulfilas.
v.
vide.

Opere & Autori citati:

Ann.
Íslenzkir Annálar. (D. IV.)
Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Karl.
Karla-magnús Saga. (G. I.)
Stj.
Stjórn. (F. I.)
➞ Vedi tutte le opere citate nel dizionario

Back