n.

I. as a law term, a blow (drep); thus defined,—þat er drep annat er á. heitir ef maðr lýstr mann svá at blátt eðr rautt verðr eptir, eðr þrútnar hörund eðr stökkr undan hold, eðr hrýtr ór munni eðr ór nösum eðr undan nöglum, Grág. ii. 15; the lesser sort of drep (blow), 14; but in general use áverk includes every bodily lesion, a collective expression for wounds and blows (sár and drep); lýsa sr eðr drep ok kveða á hver á. eru, i. 35; bauð húskarlinn honum í móti öxi ok á., Bs. i. 341, vide áverki below.

II. in pl. work in a household; göra brúar ok vinna þau á., Grág. ii. 277: of unlawful work, e. g. cutting trees in another man’s forest; verðr hann þá útlagr þrem mörkum ok sex aura á., ef hann veit eigi, at þeir eigu báðir, 292.