KINN

Old Norse Dictionary Entry

KINN

Old Norse Dictionary Entry

Definitions

1 KINN

f., gen. kinnar; pl. kinnr, old kiðr, Lb. 18, Ísl. ii. 481, 686 C. 2: [Ulf. kinnus = σιαγών; A. S. cin; Engl. chin; O. H. G. kinni; Dan. kind, etc.; Gr. γένυς; Lat. gena]:—the cheek; hleypti hann annarri brúninni ofan á kinnina, Eg. 305, 564; kómu rauðir flekkir í kinnr honum, Nj. 68; roði í kinnunum, 30; kenna við höku, kinnr eða kverkr, Edda 109; vátar kiðr af gráti, Lb. l. c.; báðar kiðr, Ísl. ii. l. c.; ljós beggja kinna, poët. the ‘cheek-beam’ = eyes, Kormak.

2 KINN

COMPDS: kinnarbein, kinnarkjálki, kinnasár.

Runic Inscription

ᚴᛁᚾᚾ

Possible runic inscription in Younger Futhark

Abbreviations Used

Common Abbreviations

A. S.
Anglo-Saxon.
ch
chapter.
Dan
Danish.
Dan.
Danish.
Engl
English.
Engl.
English.
etc.
et cetera.
f.
feminine.
gen.
genitive.
gl
glossary.
gl.
glossary.
Gr.
Greek.
l.
Linnæus.
l. c.
loco citato.
Lat
Latin.
Lat.
Latin.
n.
neuter.
O. H. G.
Old High German.
pl.
plural.
poët.
poetical, poetically.
S.
South, Southern.
Ulf.
Ulfilas.

Works & Authors

Edda
Edda. (C. I.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)

About

Old Norse Dictionary project aims to provide a comprehensive searchable dictionary based on the legendary Cleasby-Vigfusson work.

It includes abbreviations, works & authors, and authentic runic inscriptions.

Support

Quick Links

Copyright © 2025 Old Norse Dictionary
"Fornjóts synir eru á landi komnir"