Drúpa

Significato della parola Old Norse "drúpa"

Come definito dal dizionario Old Norse to English di Cleasby & Vigfusson:

drúpa

t or ð, to droop (from sorrow), different from drjúpa, to drip; drúpa is in Icel. an almost obsolete word, in old poets and writers esp. used in a metaph. sense; at the death of a dear person, the country, hills, mountains are said to droop; svá drúpir nú Danmörk, sem dauðr sé Knútr sonr minn. Fms. i. 118; svá þótti drúpa Ísland eptir fráfall Gizurar biskups, sem Rómaborgar ríki eptir fráfall Gregorii páfa, Bs. i. 71; Ari prestr hinn Fróði segir hve mjök várt land drúpði eptir fráfall Gizurar biskups, 145; staðrinn í Skálholti drúpti mjök eptir fráfall hins sæla Þorláks biskups, 301; drúpir Höfði dauðr er þengill, hlæja hlíðar við Hallsteini, Landn. 224 (in a verse): hnípði dróitt ok drúpði fold, Lex. Poët.; drúpir örn yfir, Gm. 10; Vinga meiðr (the gallows) drúpir á nesi, Hlt.; en Skæreið í Skírings-sal of brynjálfs beinum drúpir, Ýt. 22; hans mun dráp um drúpa, dýrmennis mér kenna, Sighvat; knáttu hvarms af harmi hnúpgnípur mer d., my head drooped from grief, Eg. (in a verse); drúpðu dólgárar, the swords drooped (to drink blood), Hkm. 2: in mod. usage drjúpa and drúpa are confounded, aví, hve má eg aumr þræll, angraðr niðr drjúpa, Pass. 41. 4.

Possibile iscrizione runica in Fuþark recente:ᛏᚱᚢᛒᛅ
Le rune Fuþark recenti sono state utilizzate dal 8° al 12° secolo in Scandinavia e nei loro insediamenti all'estero