Flýja

Dizionario Old Norse - flýja

Significato della parola Old Norse "flýja"

Come definito dal dizionario Old Norse to English di Cleasby & Vigfusson:

La parola Old Norse flýja può significare:flýja

flýja
pres. flý; pret. flýði; sup. flýð; part. flýiðr: mod. flúa, pret. flúði, part. flúinn, pres. flý; an older form with œflœja, pres. flœ, pret. flœði—occurs in poetry and old prose; skœðr and flœði rhyme even in Pd. 47 (of the 12th century): this older form is rightly formed from the part. fló; sup. flýit, FmS. i. 26; flœr (pres.), 623. 26; flœðu (pret.), Bret. 74; but flýðu, 40; flyiðr (part.), Edda 154 (pref.): flœja (inf.), Sdm. 21, 677. 10, 655 xiv. A. 1, 623. 16; fleoði—flœði, Hom. (St.) 3; pret. indin. flœðu (fugisse), Ód. 9; pret. subj. flœðim (fugeremus) FmS. ii. 181 (in a verse): [cp. Ulf. þljûhan; A. S. fleon; O. H. G. fliûhan, mod. fliehen; Engl. flee; no strong verb corresponding to this occurs in the Scandin., except fljúga, which in very old times served for both fugere and volare, vide S. v.]:—to flee, Lat. fugere; þeir flýðu til Upplanda, FmS. i. 19; víst vil ek eigi flýja, x. 348; Kjötvi hinn auðgi flyði, Eg. 33, SkS. 716 B; þá er Eirekr hafði brott flýit, FmS. i. 26: landsmenn féllu ok flýðu, Bret. 40; Tyrkir vóru flyðir í borgina, 88; flýja undan, to flee from one pursuing, Eg. 269; or, flyja undan e-m, 623. 16; flýja undan banvænligu höggi, Edda 154.
flýja
2. adding acc., flýja land, to flee the land, FmS. i. 1, Ld. 4; flýðu margir göfgir menn óðul sín, Eb. 3, FS. 123: to flee from, shun, úhægt mun forlögin at flýja, to shun fate, 20; flýja hvárki eld né járn, Edda 82; ek flýða banann, I shunned death, Bret. 90; þá er sá bani, er þing flýr, one who shuns the meeting, i. e. appears not, n. G. l. i. 62.

Possibile iscrizione runica in Fuþark recente:ᚠᛚᚢᛁᛅ
Le rune Fuþark recenti sono state utilizzate dal 8° al 12° secolo in Scandinavia e nei loro insediamenti all'estero

Abbreviazioni usate:

A. S.
Anglo-Saxon.
cp.
compare.
Engl.
English.
f.
feminine.
gl.
glossary.
l.
line.
Lat.
Latin.
m.
masculine.
mod.
modern.
n.
neuter.
O. H. G.
Old High German.
part.
participle.
pref.
preface.
pres.
present.
pret.
preterite.
S.
Saga.
Scandin.
Scandinavia, Scandinavian.
subj.
subjunctive.
sup.
supine.
s. v.
sub voce.
Ulf.
Ulfilas.
v.
vide.
acc.
accusative.
i. e.
id est.
L.
Linnæus.

Opere & Autori citati:

Bret.
Breta Sögur. (G. I.)
Edda
Edda. (C. I.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
Pd.
Placidus-drápa. (A. III.)
Sdm.
Sigrdrífu-mál. (A. II.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
Ld.
Laxdæla Saga. (D. II.)
N. G. L.
Norges Gamle Love. (B. II.)
➞ Vedi tutte le opere citate nel dizionario

Back