Furða

Dizionario Old Norse - furða

Significato della parola Old Norse "furða"

Come definito dal dizionario Old Norse to English di Cleasby & Vigfusson:

La parola Old Norse furða può significare:furða

furða
u, f. a spectre, ominous appearance; víst man þetta f. þín vera, Ísl. ii. 351, Eb. 262; góðs furða (góð f.), a good omen, Fs. 172, Fms. viii. 91; ílls f., a bad omen, Sturl. iii. 59, Ísl. ii. 10.
furða
2. metaph. a strange, wonderful thing; nú er furða mikil um Egil, Eg. 345; ekki er þetta f. nein, … at þat væri nein f., ‘tis nothing strange, Ísl. ii. 337; þótti öllum mönnum er sá, mikil furða, Fms. vi. 183; orrosta svá hörð at f. var at, x. 359; mesta f., Sks. 207, Fas. i. 260, Ó. H. 115, Gísl. 71: in COMPDS furðu-, wonderfully, very; furðu-djarfr, adj. very insolent, Fms. i. 3; furðu-góðr, adj. very good, Ó. H. 115; furðu-hár, adj. exceeding high; furðu-heimskr, adj. very foolish, Eg. 218; furðu-sterkr, adj. very stark or strong, Edda; furðu-vel, adv. wonderfully well, Nj. 230: freq. in mod. usage in this sense, but obsolete in the former sense. A local name, Furðu-strandir, f. pl. Wonder-shore, the ancient name of Labrador. A. A. furðu-verk, n. pl. wonderful works, miracles.

Possibile iscrizione runica in Fuþark recente:ᚠᚢᚱᚦᛅ
Le rune Fuþark recenti sono state utilizzate dal 8° al 12° secolo in Scandinavia e nei loro insediamenti all'estero

Voci simili:

Abbreviazioni usate:

f.
feminine.
l.
line.
adj.
adjective.
adv.
adverb.
freq.
frequent, frequently.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
mod.
modern.
n.
neuter.
pl.
plural.
v.
vide.

Opere & Autori citati:

Eb.
Eyrbyggja Saga. (D. II.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Fs.
Forn-sögur. (D. II.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
A. A.
Antiquitates Americanae. (E. II.)
Edda
Edda. (C. I.)
Eg.
Egils Saga. (D. II.)
Fas.
Fornaldar Sögur. (C. II.)
Gísl.
Gísla Saga. (D. II.)
Nj.
Njála. (D. II.)
Ó. H.
Ólafs Saga Helga. (E. I.)
Sks.
Konungs Skugg-sjá. (H. II.)
➞ Vedi tutte le opere citate nel dizionario

Back