n. the skin, of a person, prop. the cuticle or inner skin, as shewn by the phrase, milli skinns ok hörunds, between the skin and hörund, Bs. i. 252; verðr hörundit ok skinnit allt blátt sem drep, Mar.; e-m rennr kalt vatn milli skinns og hörunds, one feels a cold chill between the skin and hörund; allt hans hörund er svá hart sem horn, Þiðr. 183 (of the ‘Gehörnete,’ Sigfried); þá koma bláir flekkir í hörundit, Bs. i. 611; þá kom hrollr á hörund honum, Orkn. 182; allir synir hans stóðusk eitr á hörund utan, Sæm. 118; var allr þroti ór hans hörundi, Bs. i. 644; sár vóru mörg fallin á hörund hans, 298; h. ok líkamr, Mar., Karl. 524, v. l.; ef þrútnar hörund, Grág. ii. 129: hence skin, complexion, bert hörund, 129, Fms. vi. 143; svartr (hvítr) á hár ok hörund, swart (fair) in hair and skin, vii. 157; allra manna fegrstr á hörund, viii. 446: the flesh, var sem elds-hiti kæmi í h. honum, Hkr. i. 102; nálgaðist kuldi hans hörund, Sks. 758; meyjar h., id., 1 Kings i. 1, 2; vatn þat rennr í h. sem mungát, Sks. 164; allar æðar í hans hörundi, Fbr. 149: genitalia, euphemistically, þegar hann kemr við mik þá er hörund hans svá mikit, at hann má ekki eptirlæti hafa við mik, Nj. 13.

COMPDS: hörunds-bjartr, hörund-hvítr, hörund-ljóss, adj. of bright complexion, Hkr. iii. 179, Landn. 120, Bs. i. 127, Bret. ch. 9. hörunds-litr, m. complexion, Bs. ii. 180, Fb. ii. 300.

B. Fem. the flesh; svá sem hörundin dró oss í glæpinn, Stj. 149; hörundar hungr, the lusts of the flesh, Sól. 50; fara hungri hörund, 71; kipp svá ór sárinu at eigi slái hörundinni saman, O. H. L. 73; hörundar litr, complexion, Edda 19, Fms. v. 347.