að, kykna, Hom. St.:—to quicken, come to life; dvergar höfðu kviknað í moldunni, svá sem maðkar í holdi, Edda 9; af þeim kviku-dropum kviknaði ok varð manns líkendi, 4; ek em einn andi kviknaðr í manns líkam, Hkr. i. 280; konu er barn hefir kviknað í kviði, Grág. ii. 69; þann tíma sem þeir eru kviknaðir, Stj. 80: of the moon, tungi kviknar, the moon is born, is new, Rb. 130; áðr tunglit kvikni, MS. 415. 10; með kviknuðu tungli, with a new moon: of light, to quicken, eldr kviknaði seint, Bs. i. 7; ljósit kviknaði aptr, Bárð. 180; kyknar ljós miskunnar, Hom. (St.): metaph. to revive, get spirits, þá kviknaði hestr hans er fyrr var móðr, Bær. 18.