Sjúga
Dizionario Old Norse - sjúga
Significato della parola Old Norse "sjúga"
Come definito dal dizionario Old Norse to English di Cleasby & Vigfusson:
- sjúga
- or better súga, Stj. 270, cp. lúka for ljúka, but in mod. usage inserting a j; pres. sýgr; pret. saug, saugt (mod. saugst), saug, pl. sugu; subj. sygi; part. soginn; a pret. só, Landn. 235, FS. 176; 2nd pers. sótt, Hom. (St.); cp. smó, ló, from smjúga, ljúga: [A. S. sûcan; Engl. suck; Germ. saügen; Dan. suge; Lat. sugere]:—to suck; sæll er sá kviðr es þik bar ok þat brjóst es þú sótt, Hom. (St.); sveinninn saug hana dauða, FS. 144 (só hana dauða, 176 l. c.); var björninn at ok só ór þeim blóðit, Landn. l. c.; þær hafa pípu með hverri þær súga, Stj. 270; þeir átu safa ok sugu birkju-við, FmS. viii. 33; þú hefir opt sár sogin, Hkv. 1. 36; S. brjóst konu, Mar.; lík öldum kálfi sál mín saug, Hallgr.; sýg ek ór söltum ægi sylg, FmS. vi. (in a verse); þar saug Níðhöggr nái fram-gengna, Vsp.
Possibile iscrizione runica in Fuþark recente:ᛋᛁᚢᚴᛅ
Le rune Fuþark recenti sono state utilizzate dal 8° al 12° secolo in Scandinavia e nei loro insediamenti all'estero
Abbreviazioni usate:
- A. S.
- Anglo-Saxon.
- cp.
- compare.
- Dan.
- Danish.
- Engl.
- English.
- Germ.
- German.
- gl.
- glossary.
- l.
- line.
- Lat.
- Latin.
- l. c.
- loco citato.
- m.
- masculine.
- mod.
- modern.
- n.
- neuter.
- part.
- participle.
- pers.
- person.
- pl.
- plural.
- pres.
- present.
- pret.
- preterite.
- S.
- Saga.
- subj.
- subjunctive.
- v.
- vide.
Opere & Autori citati:
- Fms.
- Fornmanna Sögur. (E. I.)
- Fs.
- Forn-sögur. (D. II.)
- Hallgr.
- Hallgrímr Pétrsson.
- Hkv.
- Helga-kviða Hundingsbana. (A. II.)
- Hom.
- Homiliu-bók. (F. II.)
- Landn.
- Landnáma. (D. I.)
- Mar.
- Maríu Saga. (F. III.)
- Stj.
- Stjórn. (F. I.)
- Vsp.
- Völuspá. (A. I.)