Stoð

Dizionario Old Norse - stoð

Significato della parola Old Norse "stoð"

Come definito dal dizionario Old Norse to English di Cleasby & Vigfusson:

stoð
f., pl. stöðr or steðr, later stoðir, Hom. 95; stuðir, 97; [styðja]:—a post; stukku steðr frá lúðri, Gs. 20; stóð hón und stoð, Gkv. 1; broddrinn stóð fastr í stoðinni, Fms. viii. 258, Sturl. ii. 119; steðr ok stólpar, Edda i. 78; ábyrgjask hús, ef steðr eru til fengnar, Grág. ii. 336: metaph. a prop, in phrases, kippa undan þeirri stoð er áðr hélt mest upp ráði hennar, Glúm. 341; margar stoðir (stoðar Cod. C.) runnu undir hann, frændr, mágar ok vinir, Sturl. i. 160; stoð ok styrkr, Bs. i. 131; at-stoð, help.

Possibile iscrizione runica in Fuþark recente:ᛋᛏᚢᚦ
Le rune Fuþark recenti sono state utilizzate dal 8° al 12° secolo in Scandinavia e nei loro insediamenti all'estero

Abbreviazioni usate:

Cod.
Codex.
f.
feminine.
l.
line.
m.
masculine.
metaph.
metaphorical, metaphorically.
pl.
plural.
v.
vide.

Opere & Autori citati:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Edda
Edda. (C. I.)
Fms.
Fornmanna Sögur. (E. I.)
Gkv.
Guðrúnar-kviða. (A. II.)
Glúm.
Víga-Glúms Saga. (D. II.)
Grág.
Grágás. (B. I.)
Gs.
Grótta-söngr. (A. II.)
Hom.
Homiliu-bók. (F. II.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
➞ Vedi tutte le opere citate nel dizionario

Back