Tindr

Dizionario Old Norse - tindr

Significato della parola Old Norse "tindr"

Come definito dal dizionario Old Norse to English di Cleasby & Vigfusson:

tindr
m. [A. S. tind; Germ. zinne], a spike, tooth, as of a rake, harrow, carding comb; hrífu-tindr, gékk út kerling ein ok hafði ullkamb í hendi … muntú festa, bokki, tindinn í kambi mínum? Fb. iii. 446; járna-tindar, iron spikes, Gd.; með snörpum tindum, BS. ii. 87: a mountain-peak, hann komsk upp í tindinn ok varðisk þar, Sturl. iii. 50; hér er mér sagt til skógar-mannsins upp í tindunum þessum, Grett. 134, passim; fjalls-tindr, jökul-t., hamra-t., kletta-t.: also freq. in local names, Tindr, Tindar, Tinda-stóll, Hafra-tindr, Landn., Sturl., map of Icel.: as a pr. name, Tindr, Landn. tinda-bikkja, u, f. a kind of skait, raia clavata.

Possibile iscrizione runica in Fuþark recente:ᛏᛁᚾᛏᚱ
Le rune Fuþark recenti sono state utilizzate dal 8° al 12° secolo in Scandinavia e nei loro insediamenti all'estero

Abbreviazioni usate:

A. S.
Anglo-Saxon.
f.
feminine.
freq.
frequent, frequently.
Germ.
German.
Icel.
Iceland, Icelander, Icelanders, Icelandic.
l.
line.
m.
masculine.
n.
neuter.
pr.
proper, properly.
S.
Saga.

Opere & Autori citati:

Bs.
Biskupa Sögur. (D. III.)
Fb.
Flateyjar-bók (E. I.)
Grett.
Grettis Saga. (D. II.)
Landn.
Landnáma. (D. I.)
Sturl.
Sturlunga Saga. (D. I.)
➞ Vedi tutte le opere citate nel dizionario

Back