1 TREYJA
u, f. [Dan. tröje], a jerkin; fór í treyju ok kipti skóm á fætr sér, Nj. 28; treyja með kaprúni af skrúði, Jb. 187; hann hafdi hvárki brynju né treyju, Sturl. i. 197; hann hjó á öxl Oddi, gengu í sundr treyjur tvær, ok brynjan lúðisk, iii. 205; vóru þrír tigir manna í hringa-brynjum ok tvær treyjur með, 184; hann hafði góða brynju ok styrkja treyja, Fms. ix. 527; Aron var í síðri treyju ok góðri stálhúfu, Bs. i. 624; græn treyja, D. N. iii. 160; söðul-treyja, q. v.
2 TREYJA
COMPDS: treyjuhosa, treyjusöðull.